گل سرخ به صورت درختچه ای است از خانواده گل سرخ با شاخه های قهوه ای
پوشیده از تیغ و برگ های آن دارای بریدگی های شانه ای و به رنگ سبز تیره بوده و
برگچه های آن دندانه دار هستند . گلهای آن قرمز ، صورتی ، زرد یا سفید و همیشه پرپر
بوده و عطر خوش آیندی از خود متصاعد میکنند . موطن اصلی گیاه گل سرخ ایران و قفقاز
است .
غنچه
ها و گل این گیاه را در اوائل دوره گلدهی آن در هوای گرم و خشک جمع آوری میکنند و
سپس آنها را سریعاً در حداکثر 35 درجه سانتیگراد خشک مینمایند و مورد استفاده
دارویی قرار میدهند .
پزشکان
سنتی گل سرخ را به عنوان مسهل ، مفرح ، مقوی قلب و اعضای بدن ، ضد صفرا و بلغم ،
جهت معالجه و ورم حنجره و دهان و گلو به صورت غرغره مورد استفاده قرار میدهند
.
ضماد
: نافع برای ورم مقعد، رفع جوش، التیام زخمها( آبله)،خشک کردن زخمها ، رفع خونریزی
و رطوبات رحم، رفع زگیل، ناراحتی های پوستی، رویانییدن گوشت تازه بر زخمهای عمیق،
تحلیل ورمهای گرم، شکستگی اعضاء
-مالیدن: رفع سردرد گرم، چشم درد، گوش درد،
تقویت دندان و لثه، ترمیم زخمهای دهان،رفع بد بویی عرق، قطع عرق ( جزء داروهای
گیرنده در درمان چشم درد و التهاب چشم)
-غرغره:مقوی دل و دماغ
- بخور: درمان
نزله گرم،عفونت بینی، بواسیر(پولیپ) بینی
- عصاره گل خشک شده :قابض ، رفع
خونریزی سینه، قطع اخلاط خونی، رفع رطوبات معده ، درمان یبوست، رفع خفقان گرم، رفع
ضعف قلب ، بند آوردن اسهال های گرم (جزء داروهای سرد مزاج برای علاج سوءمزاج قلب و
خفقان گرم قلب)
- ضماد: خشک کردن رطوبتها
- خوردن گل بن: قطع اخلاط خونی از
سینه، قابض، بند آوردن اسهال
- خوردن زرود: بند آوردن خونریزی ازهرعضوی، قطع
اسهال های سخت
خواص روغن: قابض ، محلل، بازکننده مجاری ، مسهل
موضعی: رفع
سردرد، تقویت دماغ، رفع بی خوابی، تسکین درد گوش، درد سر، درد دندان، رویانییدن
گوشت بر زخمهای عمیق،خشک کردن رطوبات و چرکها، سوختگی آتش، رفع عرق
خوردن: مسهل
مواد لزج، بند آوردن اسهالهای صفراوی، مسکن التهاب معده، زخم روده، دل درد، دل
پیچه
تنقیه: درمان زخم روده ها، دل درد و دل پیچه